Tak mało trzeba mieć, by żyć
W zaufaniu i szczerości,
Każdej nocy pięknie śnić
O spokoju i młodości.
Składać cudne opowieści
Gdzie nikt nigdy nie umiera,
Wierzyć w to co serce streści,
Los swój człowiek sam wybiera.
Serce mądrzejsze od rozumu,
Chce kierować, lecz nie może,
Każdy stojący pośród tłumu,
W nim właśnie ma uczuć złoże.
Tyle uczuć więdnie i umiera,
Bo są nieodwzajemnione.
Czasem miła atmosfera
Wiele zdziałać dobra może,
Gdy ktoś ciągle jest szczęśliwy
To udawać wciąż potrafi.
Złotą maską złość zakrywać,
A serce krwawi, serce wciąż krwawi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Serdecznie zapraszam do komentowania, nawet jeśli ma być to krytyka. Każdą wskazówkę, poprawkę biorę sobie do serca, co pozwala być co raz lepszą w tym, czym się zajmuję. Ty także możesz mi pomóc.