"Człowiek jak roślina"

Człowiek jak roślina,
Jego egzystencja zależna od reszty,
Miłość wodą potrzebną do życia,
Która leczy rany zadane przez los.

Promieniem słońca słowo "KOCHAM",
Tlenem nadzieja utrzymująca przy życiu,
Odpowiedni ludzie glebą żyzną,
A jednostka ludzka - plonem urodzajnym.

I okresy życia, jak pory roku,
Wiosną - narodziny, liść piękny i młody,
Latem - lata młodzieńcze, zielony, miły dla oczu,
Jesienią - dojrzewaj, opada, staje się piękny,
Lecz nagle usycha.

Zima go chowa pod mroźną pierzyną,
Jak ziemia okrywa ostatnie pudełko,
Lecz wiosną znów wraca do życia.

"Życie jedyną walutą***"

Wszystko ma swoją cenę,
Za wszystko przyjdzie nam zapłacić,
Za chwilę, za miłość, za przyjaźń, za słowa,
Chociaż ulotne – swoje kosztują. 

W tym świecie nie ma pieniędzy,
Życie jedyną walutą,
Jeden błąd i wszystko ucieka,
Zostaje puste miejsce po człowieku,
Kończy się płynąca rzeka.

Tak łatwo można przegrać co mamy,
Wybór jak w ruskiej ruletce,
Wszystko zależy od szczęścia,
Które trzyma nas za rękę.