"Ludzka historia"

Cisza i ziąb za oknem, mróz,

Nikt już nie chodzi, miasto zasypia,

Biały śnieg prószy, dla dachów pierzyna,

Wszystko zamilkło, północy godzina.

Kominek świerczy, gdzieś woda wciąż kapie,

 Kot się przeciąga, znów leży na kanapie,

 Przy nim zaś książka, w niej z listu zakładka

Zalana łzami, smutna opowiastka.

To z bitwy, to z wojny, list już ostatni, 

Stworzony w pośpiechu, krwią podpisany, 

Świętej pamięci obrońca narodu

Dziś został nareszcie złożony do grobu.

Walczył tak dzielnie, dzień w dzień aż do końca,

 Wybiła godzina, nadszedł zachód słońca, 

Zginął od strzału, krwią splamił tą ziemię, 

Szepnął przed śmiercią: Za ciebie i ciebie…

List został wysłany do ukochanej, 

Smutna wiadomość dla pięknej damy,

 I siedzi, i płacze, łzy roni nieszczęśnie,

 Jest sama, samiutka,niedoszłe zamęście.

Dzień zwykły, jak każdy, 

Nie dla niej, niestety, 

Pragnęła szczęścia – ma serce z gazety, 

Tak łatwo je zawieść.

Znów wraca do listu, czyta namiętnie, 

Umiera powoli, serce jej pęknie

 Lub skamienieje, dalej nie wierzy w to co się dzieje.

ON zginął za wszystkich – jeden za miliony,

 Tak bywa czasem, zostawiają swe żony,

 Oddają też życie za ludzi niewinnych, 

Im honor i cześć, ich ciszą uczcijmy.