Kiedy sen nie chce przyjść,
A czas mija obojętnie,
Myślisz sobie „Jak tu żyć ?
I nie marzyć wciąż namiętnie.”
Choć uczucia poszły w dal,
I samotność cię ogarnia,
Powiedz sobie, przecież ja
Wielu życie tak ułatwiam.
Może tęskno mi do domu,
Bo już lata tam nie byłem,
Albo winien ja co komu,
Przecież tyle pożyczyłem !
Się obrazić musiał na mnie,
W końcu tyle trzymam w szafie,
No i tego nie ogarnę
Sam.
I zamknięty w tym pokoju
Się domyślam Bóg wie czego,
A w calutkim moim domu
Wiele siedzi tego złego.
Nikt się nigdzie już nie kręci,
Nic nie gubi przy wersalce,
Mimo braku dobrych chęci,
Towarzystwem nie pogardzę.
Bo choć dobrze mi samemu,
Wole siedzieć blisko ludzi,
Tego brak też sercu memu,
Które samo wciąż się trudzi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Serdecznie zapraszam do komentowania, nawet jeśli ma być to krytyka. Każdą wskazówkę, poprawkę biorę sobie do serca, co pozwala być co raz lepszą w tym, czym się zajmuję. Ty także możesz mi pomóc.